ушчу́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчу́ю ушчу́ем
2-я ас. ушчу́еш ушчу́еце
3-я ас. ушчу́е ушчу́юць
Прошлы час
м. ушчу́ў ушчу́лі
ж. ушчу́ла
н. ушчу́ла
Загадны лад
2-я ас. ушчу́й ушчу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушчу́ць сов. побрани́ть, пожури́ть, вы́говорить; укори́ть, упрекну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчу́ць, ушчую, ушчуеш, ушчуе.

Зак. да ушчуваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Дакараць, папракаць за што-н.

У. за правіннасць.

|| зак. ушчу́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е і ушчу́нуць, -ну, -неш, -не; ушчу́нь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушчу́нуць сов., см. ушчу́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Тузаючы, ушчуць, пакараць.

Н. за валасы.

2. Натрудзіць цяжкай працай (разм.).

Н. рукі за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адспавяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Выгаварыць каму‑н., пакрытыкаваць, словам ушчуць. [Шыманскі:] — Чуў я, чуў, што цябе сёння адспавядалі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Тузаючы, ушчуць, пакараць. Натузаць хлапчука за валасы.

2. Разм. Натрудзіць цяжкай працай, звязанай з рэзкімі рухамі. Натузаць рукі. □ Награблася, натузала плечы. Палажыла галоўку на сене. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)