учы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учы́нены учы́неная учы́ненае учы́неныя
Р. учы́ненага учы́ненай
учы́ненае		 учы́ненага учы́неных
Д. учы́ненаму учы́ненай учы́ненаму учы́неным
В. учы́нены (неадуш.)
учы́ненага (адуш.)		 учы́неную учы́ненае учы́неныя (неадуш.)
учы́неных (адуш.)
Т. учы́неным учы́ненай
учы́ненаю		 учы́неным учы́ненымі
М. учы́неным учы́ненай учы́неным учы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учы́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. учы́нены учы́неная учы́ненае учы́неныя
Р. учы́ненага учы́ненай
учы́ненае		 учы́ненага учы́неных
Д. учы́ненаму учы́ненай учы́ненаму учы́неным
В. учы́нены (неадуш.)
учы́ненага (адуш.)		 учы́неную учы́ненае учы́неныя (неадуш.)
учы́неных (адуш.)
Т. учы́неным учы́ненай
учы́ненаю		 учы́неным учы́ненымі
М. учы́неным учы́ненай учы́неным учы́неных

Кароткая форма: учы́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учы́нены разг. учинённый; совершённый; устро́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учы́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад учыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соде́янный учы́нены, зро́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учинённый

1. учы́нены;

2. учы́нены, зро́блены; устро́ены; см. учини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

совершённый

1. (сделанный) зро́блены; учы́нены; (о чём-л. дурном) натво́раны; (произведённый) праве́дзены; (осуществлённый) здзе́йснены, ажыццёўлены; (исполненный) вы́кананы;

2. (об условии, сделке и т. п.) учы́нены, заклю́чаны; афо́рмлены;

3. (об обряде) спра́ўлены; зро́блены; (о богослужении) адпра́ўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’явіўся, узнік выпадкова, нечакана; непрадугледжаны. Выпадковы спадарожнік. Выпадковы госць.

2. Які адбываецца ад выпадку да выпадку, не заўсёды. Выпадковыя наведванні. Выпадковыя заработкі.

3. Не агавораны пэўнымі правіламі, патрабаваннямі. Выпадковы рэпертуар. Выпадковыя назіранні. // Пра чалавека, які займае якое‑н. месца беспадстаўна.

4. Не абумоўлены непасрэднай прычынай. Выпадковы поспех.

5. Учынены без намеру. [Ягупла].. сказаў у прысутнасці прафесара лішняе і хацеў цяпер, каб словы ягоныя прафесар прыняў як выпадковыя. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устро́енный

1. прич. устро́ены, зро́блены; змайстрава́ны; прыстро́ены, прыла́джаны; арганізава́ны, нала́джаны; спра́ўлены; учы́нены; упара́дкаваны; нала́джаны, ула́джаны; уладкава́ны; см. устро́ить​ 1—5;

2. прил. (приведённый в порядок) упара́дкаваны; (налаженный) нала́джаны; (благоустроенный) добраўпара́дкаваны; (обеспеченный) забяспе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)