учи́тель в разн. знач. наста́ўнік, -ка м.;

наро́дный учи́тель наро́дны наста́ўнік;

присво́ить почётное зва́ние «Наро́дный учи́тель Респу́блики Белару́сь» прысво́іць ганаро́вае зва́нне «Наро́дны наста́ўнік Рэспу́блікі Белару́сь»;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́ўнік м.

1. (преподаватель) учи́тель;

2. (руководитель) наста́вник, учи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэтр м., книжн. (учитель) метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вучы́цель ’настаўнік’ (Касп.; КЭС, лаг.), укр. учитель, вчитель, рус. учитель, польск. uczyciel (да XVI ст.), nauczyciel, чэш. učitel, славен. učitelj, серб.-харв. у̀чител, макед. учител, балг. учи́тел. Хутчэй за ўсё запазычана са ст.-слав. учитель, пра што сведчыць суфіксацыя (Юргелевіч, Курс, 132; Суф. словообр., 59 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́ктар м., уст., прост. дома́шний учи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меламе́д м. (учитель в еврейской школе) меламе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метр​III (учитель) мэтр, род. мэ́тра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меламе́д (учитель в еврейской школе) меламе́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяско́вы

1. дереве́нский;

~вая ха́та — дереве́нская изба́;

2. се́льский;

в. наста́ўнік — се́льский учи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фехтова́ние спорт. фехтава́нне, -ння ср.;

учи́тель фехтова́ния наста́ўнік фехтава́ння;

занима́ться фехтова́нием займа́цца фехтава́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)