ухава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ухава́ны ухава́ная ухава́нае ухава́ныя
Р. ухава́нага ухава́най
ухава́нае		 ухава́нага ухава́ных
Д. ухава́наму ухава́най ухава́наму ухава́ным
В. ухава́ны (неадуш.)
ухава́нага (адуш.)		 ухава́ную ухава́нае ухава́ныя (неадуш.)
ухава́ных (адуш.)
Т. ухава́ным ухава́най
ухава́наю		 ухава́ным ухава́нымі
М. ухава́ным ухава́най ухава́ным ухава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ухава́ны ухава́ная ухава́нае ухава́ныя
Р. ухава́нага ухава́най
ухава́нае		 ухава́нага ухава́ных
Д. ухава́наму ухава́най ухава́наму ухава́ным
В. ухава́ны (неадуш.)
ухава́нага (адуш.)		 ухава́ную ухава́нае ухава́ныя (неадуш.)
ухава́ных (адуш.)
Т. ухава́ным ухава́най
ухава́наю		 ухава́ным ухава́нымі
М. ухава́ным ухава́най ухава́ным ухава́ных

Кароткая форма: ухава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухава́ны

1. сохранённый, убережённый;

2. скры́тый, укры́тый; утаённый; спря́танный;

1, 2 см. ухава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ухаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)