уха́ ю́шка, -кі ж.; ры́бная по́ліўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ершо́вый яршо́вы;

ершо́вая уха́ яршо́вая ю́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тара́ний тарано́вы;

тара́нья уха́ тарано́ва ю́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саза́навы (приготовленный из сазана) саза́ний;

~вая ю́шка — саза́нья уха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́ха ж., разг.

1. уха́, уши́ца;

2. перен. кровь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцярля́джы стерля́жий;

~джая ікра́ — стерля́жья икра́;

~джая ю́шка — стерля́жья уха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́жий нава́гавы; (из наваги) з нава́гі;

нава́жья уха́ ю́шка з нава́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карасёвый и кара́сий карасёвы;

карасёвая уха́ карасёвая ю́шка;

кара́сий глаз карасёвае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карасёвы карасёвый; кара́сий, караси́ный;

~вая ю́шка — карасёвая уха́;

~вая ікра́ — кара́сья (караси́ная) икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Папаўзу́ха ’мяцель, завіруха, завея’ (Гарэц., Бяльк.). Дэрыват з суф. ‑уха ад папаўзуспаўзці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)