утулі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утулю́ уту́лім
2-я ас. уту́ліш уту́ліце
3-я ас. уту́ліць уту́ляць
Прошлы час
м. утулі́ў утулі́лі
ж. утулі́ла
н. утулі́ла
Загадны лад
2-я ас. утулі́ утулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., што.

1. у што. Схаваць або (пра галаву) уцягнуць, увабраць унутр чаго-н.

У. твар у каўнер.

У. галаву ў плечы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыціснуць (вушы) да галавы (пра каня і пад.).

Конь утуліў вушы.

|| незак. уту́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утулі́ць сов.

1. спря́тать, уткну́ть;

у. нос у каўне́р — спря́тать нос в воротни́к;

у. твар у паду́шку — уткну́ть лицо́ в поду́шку;

2. втяну́ть;

у. галаву́ ў пле́чы — втяну́ть го́лову в пле́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утулі́ць, утулю, утуліш, утуліць; зак., што.

1. Схаваць унутр чаго‑н. Жанчына падышла, .. асцярожненька, спакваля села і раптам утуліла твар у адварот халата, ціха заплакала. Кулакоўскі. Сінічкін.. падняў каўнер свайго габардзінавага плашча, утуліў у яго вушы. Пестрак.

2. Уцягнуць, увабраць унутр чаго‑н. (пра галаву). Маленькі, шчуплы стараста раптам зрабіўся яшчэ меншым, сціснуўся, утуліў галаву ў плечы, нібы на яго замахнуліся кіем. Шамякін.

3. Прыціснуць вушы да галавы (пра каня і пад.). Конь зноў ірвануў угору галаву, утуліў вушы і неяк вінавата маргнуў вялікімі, кожнае па лапцю, павекамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўту́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Утуліць усё, многае.

П. галовы ў каўняры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уту́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уту́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уту́лены

1. спря́танный, у́ткнутый;

2. втя́нутый;

1, 2 см. утулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўту́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Утуліць усё, многае. Немцы яшчэ больш згорбіліся, паўтульвалі галовы ў настаўленыя каўняры шынялёў... Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уту́льваць несов.

1. пря́тать, утыка́ть;

2. втя́гивать;

1, 2 см. утулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)