утрыма́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
утрыма́нка |
утрыма́нкі |
| Р. |
утрыма́нкі |
утрыма́нак |
| Д. |
утрыма́нцы |
утрыма́нкам |
| В. |
утрыма́нку |
утрыма́нак |
| Т. |
утрыма́нкай
утрыма́нкаю |
утрыма́нкамі |
| М. |
утрыма́нцы |
утрыма́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
утрыма́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
утрыма́нец |
утрыма́нцы |
| Р. |
утрыма́нца |
утрыма́нцаў |
| Д. |
утрыма́нцу |
утрыма́нцам |
| В. |
утрыма́нца |
утрыма́нцаў |
| Т. |
утрыма́нцам |
утрыма́нцамі |
| М. |
утрыма́нцу |
утрыма́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)