уто́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уто́чаны |
уто́чаная |
уто́чанае |
уто́чаныя |
| Р. |
уто́чанага |
уто́чанай уто́чанае |
уто́чанага |
уто́чаных |
| Д. |
уто́чанаму |
уто́чанай |
уто́чанаму |
уто́чаным |
| В. |
уто́чаны (неадуш.) уто́чанага (адуш.) |
уто́чаную |
уто́чанае |
уто́чаныя (неадуш.) уто́чаных (адуш.) |
| Т. |
уто́чаным |
уто́чанай уто́чанаю |
уто́чаным |
уто́чанымі |
| М. |
уто́чаным |
уто́чанай |
уто́чаным |
уто́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уто́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уто́чаны |
уто́чаная |
уто́чанае |
уто́чаныя |
| Р. |
уто́чанага |
уто́чанай уто́чанае |
уто́чанага |
уто́чаных |
| Д. |
уто́чанаму |
уто́чанай |
уто́чанаму |
уто́чаным |
| В. |
уто́чаны (неадуш.) уто́чанага (адуш.) |
уто́чаную |
уто́чанае |
уто́чаныя (неадуш.) уто́чаных (адуш.) |
| Т. |
уто́чаным |
уто́чанай уто́чанаю |
уто́чаным |
уто́чанымі |
| М. |
уто́чаным |
уто́чанай |
уто́чаным |
уто́чаных |
Кароткая форма: уто́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уто́чаны I уто́ченный; см. утачы́ць I
уто́чаны II вста́вленный, вши́тый, вта́чанный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уто́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утачыць 1.
уто́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утачыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вта́чанный уто́чаны, ушы́ты, мног. паўшыва́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утачы́ць², утачу́, уто́чыш, уто́чыць; уто́чаны; зак., што ў што.
Шыючы, уставіць кавалак матэрыі.
У. клін у рукаў.
|| незак. уто́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утачы́ць¹, утачу́, уто́чыш, уто́чыць; уто́чаны; зак., што.
Сточваючы, звузіць шырыню (ляза).
|| незак. уто́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. уто́чка, -і, ДМ -чцы, ж. і уто́чванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)