утачы́ць¹, утачу́, уто́чыш, уто́чыць; уто́чаны; зак., што.

Сточваючы, звузіць шырыню (ляза).

|| незак. уто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уто́чка, -і, ДМ -чцы, ж. і уто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)