уто́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уто́плены |
уто́пленая |
уто́пленае |
уто́пленыя |
| Р. |
уто́пленага |
уто́пленай уто́пленае |
уто́пленага |
уто́пленых |
| Д. |
уто́пленаму |
уто́пленай |
уто́пленаму |
уто́пленым |
| В. |
уто́плены (неадуш.) уто́пленага (адуш.) |
уто́пленую |
уто́пленае |
уто́пленыя (неадуш.) уто́пленых (адуш.) |
| Т. |
уто́пленым |
уто́пленай уто́пленаю |
уто́пленым |
уто́пленымі |
| М. |
уто́пленым |
уто́пленай |
уто́пленым |
уто́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уто́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уто́плены |
уто́пленая |
уто́пленае |
уто́пленыя |
| Р. |
уто́пленага |
уто́пленай уто́пленае |
уто́пленага |
уто́пленых |
| Д. |
уто́пленаму |
уто́пленай |
уто́пленаму |
уто́пленым |
| В. |
уто́плены (неадуш.) уто́пленага (адуш.) |
уто́пленую |
уто́пленае |
уто́пленыя (неадуш.) уто́пленых (адуш.) |
| Т. |
уто́пленым |
уто́пленай уто́пленаю |
уто́пленым |
уто́пленымі |
| М. |
уто́пленым |
уто́пленай |
уто́пленым |
уто́пленых |
Кароткая форма: уто́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уто́плены в разн. знач. уто́пленный; см. утапі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уто́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утапіць (у 1, 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пото́пленный пато́плены, уто́плены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тапі́ць¹, таплю́, то́піш, то́піць; незак.
1. каго-што. Прымушаць тануць, затапляць.
Т. варожыя караблі.
2. перан., каго-што. Губіць, выдаючы, нагаворваючы на каго-н. (разм.).
3. перан., што. Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.; разм.).
Т. гора ў працы.
|| зак. патапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; пато́плены і утапі́ць, утаплю́, уто́піш, уто́піць; уто́плены.
|| наз. тапле́нне, -я, н. і патапле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)