Verbum

анлайнавы слоўнік

уто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уто́к, утку́, м. (спец.).

Папярочныя ніткі тканіны, якія пераплятаюцца з падоўжнымі (асновай).

|| прым. уто́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́к текст. уто́к, род. утку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́к (род. утку́) м., текст. уто́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́к, утку, м.

Спец. Папярочныя ніткі, якія пераплятаюцца з асновай і ўтвараюць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чны гл. уток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Аўто́к ’уток’ (Баранавых, КТС). Гл. уток, адносна фанетыкі параўн. аўдод.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перапу́дзіць сов., разг. испуга́ть, перепуга́ть; переполоши́ть;

п. ка́чак — переполоши́ть у́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вуто́к ’папярочныя ніткі ў палотнах’ (Дразд.). Гл. у́ток.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

успу́дзіць сов. вспугну́ть; (охот. — ещё) подня́ть;

саба́ка ўспу́дзіў дзі́кіх ка́чак — соба́ка вспугну́ла (подняла́) ди́ких у́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)