уте́чь сов.

1. (о жидкости) вы́цечы, мног. павыцяка́ць;

2. перен., разг. (миновать) міну́ць; (пройти) прайсці́; (исчезнуть) зні́кнуць;

утекли́ го́ды міну́лі (прайшлі́) гады́;

вре́мя утекло́ час прайшо́ў (міну́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цечы сов. вы́течь, уте́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыцяка́ць сов. (во множестве) вы́течь, уте́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыцяка́ць сов. (о многом) вы́течь, уте́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утека́ть несов.

1. (о жидкости) выцяка́ць;

2. перен., разг. (миновать) міна́ць; (проходить) прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць; см. уте́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)