утаро́піць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., што ў каго-што.

Уставіць вочы, позірк на каго-, што-н.

У. вочы ў падлогу.

|| незак. утаро́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утаро́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утаро́плю утаро́пім
2-я ас. утаро́піш утаро́піце
3-я ас. утаро́піць утаро́пяць
Прошлы час
м. утаро́піў утаро́пілі
ж. утаро́піла
н. утаро́піла
Загадны лад
2-я ас. утаро́п утаро́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час утаро́піўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утаро́піць сов. (глаза, взгляд, взор) впе́рить, уста́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утаро́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Уставіць вочы, позірк на каго‑, што‑н. Усе паднялі галовы, утаропілі позіркі на камісара. Шамякін. Аграном сядзеў моўчкі, утаропіўшы вочы ў стол. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць.

Незак. да утаропіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаро́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утаропіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаро́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утаропіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уква́піць

‘утаропіць што-небудзь (вочы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уква́плю уква́пім
2-я ас. уква́піш уква́піце
3-я ас. уква́піць уква́пяць
Прошлы час
м. уква́піў уква́пілі
ж. уква́піла
н. уква́піла
Загадны лад
2-я ас. уква́п уква́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час уква́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

впери́ть сов. / впери́ть взгляд, взор утаро́піць во́чы, по́зірк; утаро́піцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уну́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. у што. Увабраць у што-н. (галаву).

У. галаву ў каўнер.

2. Панура схіліць (галаву).

Унурыў галаву і маўчаў.

3. у што. Утаропіць у што-н. (вочы, погляд).

У. вочы ў стол.

|| незак. уну́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)