утаймо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утаймо́ўваюся утаймо́ўваемся
2-я ас. утаймо́ўваешся утаймо́ўваецеся
3-я ас. утаймо́ўваецца утаймо́ўваюцца
Прошлы час
м. утаймо́ўваўся утаймо́ўваліся
ж. утаймо́ўвалася
н. утаймо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. утаймо́ўвайся утаймо́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час утаймо́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утаймо́ўвацца несов.

1. успока́иваться; укроща́ться; утихоми́риваться;

2. страд. обу́здываться; укроща́ться; утихоми́риваться; см. утаймо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утаймо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да утаймавацца.

2. Зал. да утаймоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаймава́цца, -му́юся, -му́ешся, -му́ецца; -му́йся; зак.

1. Уціхамірыцца, супакоіцца (пра чалавека); стаць паслухмяным, падпарадкавацца волі чалавека (пра жывёл).

Вясёлая публіка нарэшце ўтаймавалася.

Звер утаймаваўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зменшыцца або суняцца (пра боль і пад.), заглушыцца (пра якое-н. пачуццё); прыйсці ў нерухомы стан.

Боль утаймаваўся.

Хваляванне ўтаймавалася.

|| незак. утаймо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обу́здываться страд. утаймо́ўвацца, уціхамі́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смиря́ться

1. уціхамі́рвацца, утаймо́ўвацца, скара́цца, станаві́цца пако́рлівым;

2. страд. уціхамі́рвацца, утаймо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укроща́ться возвр., страд. утаймо́ўвацца; уціхамі́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ласкаве́ць, ласко̂ве́ць ’утаймоўвацца, рабіцца больш літасцівым, лагодным, ласкавым, спагадлівым’ (ТСБМ, Нас., Касп.). Да ласкавы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

умеря́ться

1. змянша́цца;

2. страд. змянша́цца, зме́ншвацца; стры́млівацца, сціша́цца; утаймо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умерщвля́ться страд.

1. умярцвя́цца; забіва́цца;

2. змярцвя́цца;

3. змярцвя́цца; утаймо́ўвацца; см. умерщвля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)