утаймава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утаймава́нне
Р. утаймава́ння
Д. утаймава́нню
В. утаймава́нне
Т. утаймава́ннем
М. утаймава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утаймава́нне ср. укроще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утаймава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утаймаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаймава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак.

1. каго (што). Уціхамірыць, супакоіць (чалавека); падпарадкаваць волі чалавека (дзікую або непаслухмяную жывёлу).

У. раззлаванага чалавека.

У. тыгра.

2. што. Зменшыць, аслабіць, прыглушыць праяўленне чаго-н.; справіцца з якімі-н. стыхійнымі з’явамі.

У. боль.

У. смагу.

У. пажар.

|| незак. утаймо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. утаймо́ўванне, -я, н.

|| наз. утаймава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радэ́а, нескл., н.

Каўбойскія спаборніцтвы, у якія ўваходзіць утаймаванне дзікіх коней і быкоў, а таксама язда на неўтаймаваных конях і быках.

Аўтамабільнае радэа (аўтарадэа) — выкананне небяспечных трукаў на аўтамабілях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обузда́ние перен. утаймава́нне, -ння ср., уціхамі́ранне, -ння ср., уціхамі́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укроще́ние утаймава́нне, -ння ср.; уціхамі́рванне, -ння ср.; неоконч. утаймо́ўванне, -ння ср.; уціхамі́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смире́ние ср.

1. (действие) уціхамі́ранне, -ння ср.; уціхамі́рванне, -ння ср., утаймава́нне, -ння ср.;

2. (о чувстве) пако́ра, -ры ж.; пако́рлівасць, -ці ж.; ціхмя́насць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умерщвле́ние

1. умярцве́нне, -ння ср.; забіццё, -цця́ ср.; неоконч. забіва́нне, -ння ср.; (убийство) забо́йства, -ва ср.;

2. (нерва и т. п.) змярцве́нне, -ння ср., амярцве́нне, -ння ср.;

3. перен. змярцве́нне, -ння ср.; утаймава́нне, -ння ср.; неоконч. утаймо́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)