усы́ мн. (ед. ус м.) в разн. знач. ву́сы, -со́ў, ед. вус, род. ву́са м.;

кито́вый ус кіто́вы вус;

◊

и в ус не ду́ет і ў вус не дзьме;

мота́ть на ус мата́ць на вус;

са́ми с уса́ми са́мі з вуса́мі;

посме́иваться в усы́ пасме́йвацца ў ву́сы;

по уса́м текло́, а в рот не попа́ло быў на мяду́, абліў мёдам бараду́; па барадзе́ цякло́, а ў ро́це су́ха было́; па губа́х цякло́, ды ў ро́це не было́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Уса́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уса́
Р. Усы́
Д. Усе́
В. Усу́
Т. Усо́й
Усо́ю
М. Усе́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ус, см. усы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высяда́ць несов., разг. пробива́ться;

ву́сы ~да́юць — усы́ пробива́ются

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сы (род. вусо́ў, ед. вус) м. усы́;

◊ пасме́йвацца ў в. — посме́иваться в усы́;

са́мі з вуса́мі — са́ми с уса́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зві́слы сви́сший, обви́слый;

~лыя ву́сы — сви́сшие усы́;

~лае галлё — сви́сшие ве́тви

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зві́снуць сов.

1. (опуститься книзу, вниз) сви́снуть;

ву́сы ~слі — усы́ сви́сли;

2. (свеситься) сви́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загадава́ць сов.

1. развести́;

з. свіне́й — развести́ свине́й;

2. (бороду, усы и т.п.) отрасти́ть, отпусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загадо́ўваць несов.

1. разводи́ть;

2. (бороду, усы и т.п.) отра́щивать, отпуска́ть;

1, 2 см. загадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсмалі́ць I сов. (смолой) подсмоли́ть;

п. ло́дку — подсмоли́ть ло́дку

падсмалі́ць II сов. (огнём) опали́ть, подпали́ть;

п. ву́сы — подпали́ть (опали́ть) усы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)