усхвалява́ны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане хвалявання, выражае хваляванне.

У. выгляд.

У. голас.

Гаварыць усхвалявана (прысл.).

|| наз. усхвалява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхвалява́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усхвалява́ны усхвалява́ная усхвалява́нае усхвалява́ныя
Р. усхвалява́нага усхвалява́най
усхвалява́нае		 усхвалява́нага усхвалява́ных
Д. усхвалява́наму усхвалява́най усхвалява́наму усхвалява́ным
В. усхвалява́ны (неадуш.)
усхвалява́нага (адуш.)		 усхвалява́ную усхвалява́нае усхвалява́ныя (неадуш.)
усхвалява́ных (адуш.)
Т. усхвалява́ным усхвалява́най
усхвалява́наю		 усхвалява́ным усхвалява́нымі
М. усхвалява́ным усхвалява́най усхвалява́ным усхвалява́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхвалява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усхвалява́ны усхвалява́ная усхвалява́нае усхвалява́ныя
Р. усхвалява́нага усхвалява́най
усхвалява́нае		 усхвалява́нага усхвалява́ных
Д. усхвалява́наму усхвалява́най усхвалява́наму усхвалява́ным
В. усхвалява́ны (неадуш.)
усхвалява́нага (адуш.)		 усхвалява́ную усхвалява́нае усхвалява́ныя (неадуш.)
усхвалява́ных (адуш.)
Т. усхвалява́ным усхвалява́най
усхвалява́наю		 усхвалява́ным усхвалява́нымі
М. усхвалява́ным усхвалява́най усхвалява́ным усхвалява́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхвалява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усхвалява́ны усхвалява́ная усхвалява́нае усхвалява́ныя
Р. усхвалява́нага усхвалява́най
усхвалява́нае		 усхвалява́нага усхвалява́ных
Д. усхвалява́наму усхвалява́най усхвалява́наму усхвалява́ным
В. усхвалява́ны (неадуш.)
усхвалява́нага (адуш.)		 усхвалява́ную усхвалява́нае усхвалява́ныя (неадуш.)
усхвалява́ных (адуш.)
Т. усхвалява́ным усхвалява́най
усхвалява́наю		 усхвалява́ным усхвалява́нымі
М. усхвалява́ным усхвалява́най усхвалява́ным усхвалява́ных

Кароткая форма: усхвалява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхвалява́ны

1. прич. взволно́ванный;

2. прич. взволно́ванный; возбуждённый; смущённый;

1, 2 см. усхвалява́ць;

3. прил. взволно́ванный; возбуждённый; смущённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхвалява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад усхвалявана.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане хвалявання. Леанід прыгадаў, як збіраўся на гэтае спатканне, усхваляваны, памаладзелы. Мележ. // Які выражае такі стан. Праз паўнадзіны з дыспетчарскага пакоя зноў ляцеў у эфір чысты і крышку усхваляваны галасок Люды. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхвалёваны, см. усхвалява́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патэты́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны.

П. стыль.

Патэтычная прамова.

|| наз. патэты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взволно́ванный усхвалява́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гару́чка

‘усхваляваны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гару́чка гару́чкі
Р. гару́чкі гару́чак
Д. гару́чцы гару́чкам
В. гару́чку гару́чак
Т. гару́чкай
гару́чкаю		 гару́чкамі
М. гару́чцы гару́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)