устаре́ть сов. устарэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устарэ́ць сов. устаре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застарэ́ць сов.

1. (стать неизлечимым, укорениться) застаре́ть;

хваро́ба ўжо ~рэ́ла — боле́знь уже́ застаре́ла;

2. разг. устаре́ть;

ме́тады ~рэ́лі — ме́тоды устаре́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)