застарэ́ць сов.
1. (стать неизлечимым, укорениться) застаре́ть;
хваро́ба ўжо ~рэ́ла — боле́знь уже́ застаре́ла;
2. разг. устаре́ть;
ме́тады ~рэ́лі — ме́тоды устаре́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)