устараня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. устараня́ю устараня́ем
2-я ас. устараня́еш устараня́еце
3-я ас. устараня́е устараня́юць
Прошлы час
м. устараня́ў устараня́лі
ж. устараня́ла
н. устараня́ла
Загадны лад
2-я ас. устараня́й устараня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час устараня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устараня́ць несов.

1. (ликвидировать) устраня́ть; удаля́ть;

2. (отстранять от дела) устраня́ть;

1, 2 см. устарані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устараня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да устараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ране́ны; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць.

У. перашкоды.

2. каго (што). Звольніць, вызваліць (афіц.).

У. ад выканання абавязкаў.

|| незак. устараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устаране́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. устараняць — устараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устараня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да устараніцца.

2. Зал. да устараняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устраня́ть несов.

1. устараня́ць; (убирать) прыма́ць, прыбіра́ць; (уничтожать) знішча́ць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

2. (отстранять) звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды); (на время) устараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устараня́цца несов.

1. устраня́ться; уклоня́ться;

2. страд. устраня́ться; удаля́ться; см. устараня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выключа́ць (БРС, КТС). Да ключ (гл.). У значэнні ’не дапускаць, устараняць’ з’яўляецца калькай рус. исключать (Гіст. мовы, 2, 141).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

убира́ть несов.

1. (прочь) прыма́ць; (забирать) забіра́ць; (снимать, свёртывать) здыма́ць, скру́чваць; (поднимать) падыма́ць;

2. (приводить в порядок) прыбіра́ць;

3. (украшать) убіра́ць, прыбіра́ць;

4. (о полевых культурах) убіра́ць; (собирать) збіра́ць; (складывать) склада́ць, скла́дваць; (прятать) хава́ць;

5. (умещать) убіра́ць, умяшча́ць;

6. перен. (устранять) прыма́ць, устараня́ць; (с работы, с должности) здыма́ць, зніма́ць; (удалять) выдаля́ць, выганя́ць, праганя́ць; см. убра́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)