Verbum

анлайнавы слоўнік

усо́ўваць гл. усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́ўваць несов.

1. вдвига́ть; всо́вывать;

2. вдева́ть;

3. всо́вывать, засо́вывать;

4. вставля́ть;

5. (засовывать куда-л. край чего-л.) заправля́ть;

6. разг. (давать в руки) сова́ть;

1-6 см. усу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усу́нуць, -ну, -неш, -не; усу́нь; -нуты; зак., што ў што.

1. Сунуўшы, змясціць унутр.

У. шуфляду ў стол.

У. руку ў кішэнь.

2. Прасунуць у вузкую адтуліну.

У. нітку ў іголку.

3. Прасунуць унутр чаго-н.

У. галаву ў дзверы.

|| незак. усо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вдвига́ть несов. усо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всо́вывать несов. усо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усоўваць — усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сува́ць

‘соваць, усоўваць што-небудзь; перадаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усунуцца (у 1, 3 і 4 знач.).

2. Зал. да усоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)