усо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усо́чаны усо́чаная усо́чанае усо́чаныя
Р. усо́чанага усо́чанай
усо́чанае		 усо́чанага усо́чаных
Д. усо́чанаму усо́чанай усо́чанаму усо́чаным
В. усо́чаны (неадуш.)
усо́чанага (адуш.)		 усо́чаную усо́чанае усо́чаныя (неадуш.)
усо́чаных (адуш.)
Т. усо́чаным усо́чанай
усо́чанаю		 усо́чаным усо́чанымі
М. усо́чаным усо́чанай усо́чаным усо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усо́чаны усо́чаная усо́чанае усо́чаныя
Р. усо́чанага усо́чанай
усо́чанае		 усо́чанага усо́чаных
Д. усо́чанаму усо́чанай усо́чанаму усо́чаным
В. усо́чаны (неадуш.)
усо́чанага (адуш.)		 усо́чаную усо́чанае усо́чаныя (неадуш.)
усо́чаных (адуш.)
Т. усо́чаным усо́чанай
усо́чанаю		 усо́чаным усо́чанымі
М. усо́чаным усо́чанай усо́чаным усо́чаных

Кароткая форма: усо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́чаны усле́женный; см. усачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усачы́ць, усачу́, усо́чыш, усо́чыць; усо́чаны; зак., за кім-чым.

1. Сочачы за кім-, чым-н., паспець заўважыць што-н.

За падзеямі не ў.

2. Назіраючы, не дапусціць чаго-н. непажаданага, утрымаць ад непажаданых учынкаў.

У. за дзіцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)