усо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| усо́чаны | усо́чаная | усо́чанае | усо́чаныя | |
| усо́чанага | усо́чанай усо́чанае |
усо́чанага | усо́чаных | |
| усо́чанаму | усо́чанай | усо́чанаму | усо́чаным | |
| усо́чаны ( усо́чанага ( |
усо́чаную | усо́чанае | усо́чаныя ( усо́чаных ( |
|
| усо́чаным | усо́чанай усо́чанаю |
усо́чаным | усо́чанымі | |
| усо́чаным | усо́чанай | усо́чаным | усо́чаных | |
Кароткая форма: усо́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)