урэ́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урэ́зваюся урэ́зваемся
2-я ас. урэ́зваешся урэ́зваецеся
3-я ас. урэ́зваецца урэ́зваюцца
Прошлы час
м. урэ́зваўся урэ́зваліся
ж. урэ́звалася
н. урэ́звалася
Загадны лад
2-я ас. урэ́звайся урэ́звайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час урэ́зваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урэ́звацца несов., см. ураза́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урэ́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да урэзацца.

2. Зал. да урэзваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́зацца, -э́жуся, -э́жашся, -э́жацца; -э́жся; зак., у што.

1. Уваткнуцца, укліні́цца ў што-н. вузкім, вострым.

Човен урэзаўся ў пясчаны бераг.

Лес клінам урэзаўся ў поле (перан.).

2. перан. Імкліва ўварвацца ўнутр чаго-н.

Конніца ўрэзалася ў варожыя рады.

3. перан. Запомніцца моцна і адразу.

У. ў памяць.

4. перан. З разгону сутыкнуцца з чым-н. (разм.).

Машына ўрэзалася ў слуп.

|| незак. ураза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і урэ́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уреза́ться страд. ураза́цца, урэ́звацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уре́зываться страд. ураза́цца, урэ́звацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вре́зываться возвр., страд. ураза́цца, урэ́звацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вреза́ться несов., возвр., страд. ураза́цца, урэ́звацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перашчыўля́ць (пірішчыўляцьJ ’перашчыкнуць’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і гажыўляць, якое, магчыма, гепетычна суадносіцца з шчыпаць (гл.), аднак застаецца няясным спалучэнне ‑ўл‑: можна дапусціць, што яно з ‑пл‑, параўн. укр. перещеплювати ’зрабіць новую прышчэпку’, ’перамяжоўвацца, урэзвацца перавузінай, перашыйкам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запечатлева́ться

1. захо́ўвацца; ураза́цца, урэ́звацца; запада́ць; запаміна́цца;

2. адлюстро́ўвацца, адбіва́цца; увасабля́цца; см. запечатле́ться;

3. страд. захо́ўвацца; запаміна́цца; адлюстро́ўвацца, адбіва́цца; увасабля́цца; см. запечатлева́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)