У́рач

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. У́рач
Р. У́рачы
Д. У́рачы
В. У́рач
Т. У́раччу
М. У́рачы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй, якая лечыць хворых.

|| ж. урачы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ура́ч урачы́
Р. урача́ урачо́ў
Д. урачу́ урача́м
В. урача́ урачо́ў
Т. урачо́м урача́мі
М. урачу́ урача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́ч, -ча́ м. врач

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́ч, ‑а, м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй; доктар. Зубны урач. Санітарны урач. Урач-тэрапеўт. Участковы урач. Галоўны урач санаторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

врач ура́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кардыёлаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач — спецыяліст па кардыялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афтальмо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач — спецыяліст па афтальмалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акушэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Урач, спецыяліст па акушэрстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анко́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, спецыяліст па анкалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)