ура́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй, якая лечыць хворых.

|| ж. урачы́ха, -і, ДМы́се, мн. -і, -чы́х (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ура́ч, -ча́ м. врач

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ура́ч, ‑а, м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй; доктар. Зубны урач. Санітарны урач. Урач-тэрапеўт. Участковы урач. Галоўны урач санаторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́ч м Arzt m -es, Ärzte;

жанчы́на ура́ч Ärztin f -, -nen;

ветэрына́рны ура́ч Terarzt m;

гало́ўны ура́ч Chefarzt [´ʃɛf-] m;

дзіця́чы ура́ч Knderarzt m;

дыспансе́рны ура́ч Fürsorgearzt m;

зубны́ ура́ч Zhnarzt m;

саніта́рны ура́ч Hygi¦nearzt m;

фізкульту́рны ура́ч Sprtarzt m;

ура́ч-тэрапе́ўт Internst m -en, -en, Fcharzt für nnere Krnkheiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

урач, , м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй, якая лечыць хворых.

|| ж. урачыха, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

врач ура́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кардыёлаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач — спецыяліст па кардыялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неўрапато́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, спецыяліст па неўрапаталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нарко́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач — спецыяліст па наркалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыето́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, спецыяліст па дыеталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)