урадлі́вы, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца ўрадлівасцю (у 1 знач.).

Урадлівая глеба.

2. Які характарызуецца багатым ураджаем.

У. год.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урадлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урадлі́вы урадлі́вая урадлі́вае урадлі́выя
Р. урадлі́вага урадлі́вай
урадлі́вае		 урадлі́вага урадлі́вых
Д. урадлі́ваму урадлі́вай урадлі́ваму урадлі́вым
В. урадлі́вы (неадуш.)
урадлі́вага (адуш.)		 урадлі́вую урадлі́вае урадлі́выя (неадуш.)
урадлі́вых (адуш.)
Т. урадлі́вым урадлі́вай
урадлі́ваю		 урадлі́вым урадлі́вымі
М. урадлі́вым урадлі́вай урадлі́вым урадлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урадлі́вы

1. плодоро́дный;

~вая гле́ба — плодоро́дная по́чва;

2. урожа́йный; хлеборо́дный;

у. год — урожа́йный (хлеборо́дный) год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які вызначаецца ўрадлівасцю (у 1 знач.). Зямля тут [у Суханах] была ўрадлівая, але, як амаль і ўсюды на Беларусі, цяжкая і працаёмкая. Машара. На спрадвечнай багне, ператворанай рукамі людзей ва ўрадлівыя палі, густою сцяною паднялося жыта. Шахавец. Кірыла ішоў берагам Дняпра па знаёмай дарозе і не пазнаваў некалі ўрадлівых палёў. Гурскі.

2. Тое, што і ураджайны (у 2 знач.). Урадлівы год. □ Па дарозе трапляліся такія ўрадлівыя кусты чарніц, што каб хаця на хвіліну нагнуцца, то поўныя былі б і рот і прыгаршчы. Кулакоўскі. Яшчэ нядаўна гарэлі яркай пазалотай урадлівыя мачужыцкія сады, а сёння яны скінулі апошняе лісце. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебаро́дны, -ая, -ае.

Які дае добры ўраджай хлеба; урадлівы.

Х. год.

Х. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плодоро́дный урадлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлеборо́дный урадлі́вы, ураджа́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урожа́йный

1. ураджа́йны;

2. (плодородный) урадлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паводкі. Урадлівы пласт зямлі пачынаюць змываць паводкавыя воды. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плодови́тый прям., перен. пладаві́ты, пло́дны; (о почве) урадлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)