ураджа́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ураджа́йны |
ураджа́йная |
ураджа́йнае |
ураджа́йныя |
| Р. |
ураджа́йнага |
ураджа́йнай ураджа́йнае |
ураджа́йнага |
ураджа́йных |
| Д. |
ураджа́йнаму |
ураджа́йнай |
ураджа́йнаму |
ураджа́йным |
| В. |
ураджа́йны (неадуш.) ураджа́йнага (адуш.) |
ураджа́йную |
ураджа́йнае |
ураджа́йныя (неадуш.) ураджа́йных (адуш.) |
| Т. |
ураджа́йным |
ураджа́йнай ураджа́йнаю |
ураджа́йным |
ураджа́йнымі |
| М. |
ураджа́йным |
ураджа́йнай |
ураджа́йным |
ураджа́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ураджа́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ураджа́йны |
ураджа́йная |
ураджа́йнае |
ураджа́йныя |
| Р. |
ураджа́йнага |
ураджа́йнай ураджа́йнае |
ураджа́йнага |
ураджа́йных |
| Д. |
ураджа́йнаму |
ураджа́йнай |
ураджа́йнаму |
ураджа́йным |
| В. |
ураджа́йны (неадуш.) ураджа́йнага (адуш.) |
ураджа́йную |
ураджа́йнае |
ураджа́йныя (неадуш.) ураджа́йных (адуш.) |
| Т. |
ураджа́йным |
ураджа́йнай ураджа́йнаю |
ураджа́йным |
ураджа́йнымі |
| М. |
ураджа́йным |
ураджа́йнай |
ураджа́йным |
ураджа́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ураджа́йны в разн. знач. урожа́йный; (обильный хлебом — ещё) хлеборо́дный, хле́бный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ураджа́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ўраджаю. Ураджайныя ведамасці.
2. Які характарызуецца багатым ураджаем. Быў той год ураджайным, як ніколі. Жыты ў полі стаялі сцяной. Лынькоў. Сподам сцелецца ягаднік — яркія пацеркі суніц і сіваватыя, асабліва ўраджайныя сёлета, чарніцы. Брыль. // перан. Разм. Багаты на што‑н. 1958 і 1959 гады былі ўраджайныя на першыя паэтычныя зборнікі і ў пераважнай большасці добрыя. Лужанін. На паэмы пасляваенны час, можна сказаць, быў у нашай літаратуры ўраджайны. Лойка.
3. Які вызначаецца высокай ураджайнасцю. Ураджайны сорт пшаніцы. Ураджайная культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ураджа́й, -ю, мн. -і, -яў, м.
1. Колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася, вырасла.
Сабраць у.
Добры ў. садавіны.
2. Вялікая колькасць збожжа, пладоў, раслін, якая ўрадзілася.
Калі добра ўзарэш, то і ў. збярэш (прыказка). На дзяўчат у. (перан.: вельмі многа; жарт.).
|| прым. ураджа́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Ураджайныя гатункі пшаніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ураджайны, урадлівы, плённы, пладаносны, умалотны; хлебародны, хлебадайны (паэт.); плодны (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
хлеборо́дный урадлі́вы, ураджа́йны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
урожа́йный
1. ураджа́йны;
2. (плодородный) урадлі́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
многохле́бный хле́бны, бага́ты на хлеб, мнагахле́бны, шматхле́бны; (урожайный) ураджа́йны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засы́пацца¹, -ы́плюся, -ы́плешся, -ы́плецца; -ы́пся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра сыпкае: трапіць куды-н. усярэдзіну, за што-н.
Снег засыпаўся за каўнер.
2. Пакрыцца, напоўніцца чым-н. сыпучым.
З. да краёў.
3. чым. Мець чаго-н. у вялікай колькасці (разм.).
Ураджайны год, хлебам можна з.
|| незак. засыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)