назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| урабля́ння | |
| урабля́нню | |
| урабля́ннем | |
| урабля́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| урабля́ння | |
| урабля́нню | |
| урабля́ннем | |
| урабля́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
урабі́ць, ураблю́, уро́біш, уро́біць; уро́блены;
1. што. Падрыхтаваць (зямлю) для пасеву; абрабіць.
2. каго-што ў што. Вымазаць, упэцкаць.
3. што ў што. Уставіць унутр, замацаваўшы.
4. што ў што. Уплесці вязаннем.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
возде́лывание
1. апрацо́ўка, -кі
2. (выращивание) выро́шчванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обраба́тывание
1. апрацо́ўванне, -ння
2. апрацо́ўванне, -ння
3. настро́йванне, -ння
4. абла́джванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обрабо́тка
1.
артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;
механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;
терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;
2. апрацо́ўка, -кі
3. настро́йванне, -ння
4. абла́джванне, -ння
◊
взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)