уплы́ть сов.
1. паплы́сці, паплы́ць; (выплыть) вы́плысці, вы́плыць; (отплыть) адплы́сці, адплы́ць; (сплыть) сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць; (заплыть) заплы́сці, заплы́ць;
парохо́д уплы́л ра́но у́тром парахо́д адплы́ў ра́ніцай;
плове́ц уплы́л в мо́ре плыве́ц паплы́ў (заплы́ў) у мо́ра;
2. перен. (пройти, миновать), разг. прайсці́, міну́ць; сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;
нема́ло вре́мени уплы́ло с тех пор няма́ла ча́су прайшло́ (міну́ла) з той пары́;
3. перен. (исчезнуть, израсходоваться), разг. сплы́сці, сплыць, зні́кнуць;
де́ньги уплы́ли в один день гро́шы сплылі́ за адзі́н дзень.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасплыва́ць сов. (о многом) сплыть; уплы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адплы́сці сов.
1. отплы́ть; (о судах — ещё) отвали́ть, отча́лить, отойти́;
плыве́ц ~лы́ў ад бе́рага — плове́ц отплы́л от бе́рега;
парахо́д ужо́ ~лы́ў — парохо́д уже́ отплы́л (отвали́л, отча́лил, отошёл);
2. уплы́ть, отплы́ть;
а. ў невядо́мым кіру́нку — уплы́ть (отплы́ть) в неизве́стном направле́нии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазаплыва́ць I сов. (о многих, о многом)
1. заплы́ть;
2. (удалиться, плывя) уплы́ть
пазаплыва́ць II сов. (о многом) заплы́ть; см. заплы́сці II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
исте́чь сов.
1. (вытечь, вылиться) книжн., уст. вы́цечы; перен. (выйти, появиться) вы́йсці;
2. (о времени) міну́ць, ско́нчыцца; (уплыть) сплы́сці;
3. (изойти кровью, слезами и т. п.) сысці́, сплы́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уплыва́ть несов.
1. плы́сці, плыць; (выплывать) выплыва́ць; (отплывать) адплыва́ць; (сплывать) сплыва́ць; (заплывать) заплыва́ць;
2. перен. (проходить, миновать), разг. прахо́дзіць, міна́ць, сплыва́ць;
3. перен. (исчезать, расходоваться), разг. сплыва́ць, зніка́ць; см. уплы́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплы́сціся сов.
1. расплы́ться; расте́чься;
2. (раздаться в стороны, расшириться) расплы́ться;
це́ста ~плыло́ся — тесто́ расплыло́сь;
3. перен., разг. (растолстеть) расплы́ться, разда́ться;
4. (уплыть в разные стороны) расплы́ться;
5. (об улыбке) расплы́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сплы́сці сов.
1. сплыть;
кла́дка ~ла́ ў час паво́дкі — мостки́ сплы́ли во вре́мя полово́дья;
2. прям., перен. уплы́ть;
ло́дка ~ла́ — ло́дка уплыла́;
маладо́сць даўно́ ~ла́ — мо́лодость давно́ уплыла́;
гро́шы ~лі́ за адзі́н дзень — де́ньги уплы́ли за оди́н день;
3. (о жидкостях) стечь;
ка́пля чарні́ла ~ла́ з пяра́ — ка́пля черни́л стекла́ с пера́;
4. (кровью) исте́чь, изойти́;
◊ с. з вадо́ю — уплы́ть с водо́й;
было́ ды ~ло́ — погов. бы́ло да сплы́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заплы́сці I сов.
1. заплы́ть;
з. за буй — заплы́ть за буй;
2. (удалиться, плывя) уплы́ть;
ён ве́льмі далёка ~лы́ў — он о́чень далеко́ уплы́л
заплы́сці II сов., в разн. знач. заплы́ть;
све́чка ~лыла́ — свеча́ заплыла́;
кана́ва ~лыла́ гле́ем — кана́ва заплыла́ и́лом;
во́чы ~лылі́ сляза́мі — глаза́ заплы́ли слеза́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паплы́сці сов.
1. прям., перен. поплы́ть;
ло́дка ~лыла́ ўніз па рацэ́ — ло́дка поплыла́ вниз по реке́;
высо́ка ў не́бе ~лылі́ паве́траныя шары́ — высоко́ в не́бе поплы́ли возду́шные шары́;
2. поте́чь; поплы́ть;
малако́ ~лыло́ па стале́ — молоко́ поплы́ло по столу́;
3. перен. поплы́ть, поте́чь;
ду́мкі ~лылі́ адна́ за друго́й — мы́сли поплы́ли (потекли́) одна́ за друго́й;
~лыла́ людска́я рака́ — поплыла́ людска́я река́;
у цішыні́ ~лылі́ гу́кі ва́льса — в тишине́ поплы́ли зву́ки ва́льса;
ме́рна ~лылі́ сло́вы — разме́ренно потекли́ слова́;
4. перен. (начать идти, уходить) поте́чь;
~лылі́ гады́ за гада́мі — потекли́ года́ за года́ми;
5. перен. (представиться движущимся) поплы́ть;
усё ~лыло́ пе́рад вачы́ма — всё поплы́ло пе́ред глаза́ми;
6. (удалиться, плывя) уплы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)