уплета́ть несов., разг., шутл. (есть) аплята́ць, упі́сваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплята́ць несов.

1. оплета́ть; см. апле́сці 1;

2. перен., прост. (обманывать) опу́тывать, оплета́ть;

3. прост., шутл. (есть) уплета́ть, упи́сывать;

а. ка́шу — уплета́ть (упи́сывать) ка́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выцярэ́бліваць несов.

1. выруба́ть;

2. с.-х. тереби́ть;

3. разг. (съедать) уплета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплята́ць несов., разг.

1. вплета́ть; ввива́ть; ввя́зывать;

2. (втягивать, вовлекать) впу́тывать;

3. (съедать) уплета́ть;

1-3 см. упле́сці 1, 2, 4;

◊ у. за абе́дзве шчакі́ — уплета́ть за о́бе щеки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аплята́ць 1. Гл. плесці.

Аплята́ць 2 ’прагна есці’. Рус. уплета́ть і оплета́ть, укр. оплітати ’тс’. Магчыма, звязана з народным выкарыстаннем аплеценых гаршкоў, параўн. аплятанік ’гліняны гаршчок, аплецены дротам’ (Інстр. I), аплятаць гаршчок ’закончыць яго’ (У. А. Міцкевіч, вусн. паведамл.). Магчыма, звязана з плоць ’цела’, параўн. рус. сіб. плетево ’стан, талія чалавека’ > *оплетати ’набываць плоць, стан’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

церабі́ць несов.

1. (лес) проруба́ть, прочища́ть;

2. (сучья) обруба́ть;

3. (овощи) чи́стить, обреза́ть;

4. (лён) тереби́ть, дёргать;

5. перен., разг. (жадно есть) уплета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)