упаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упаўза́ю упаўза́ем
2-я ас. упаўза́еш упаўза́еце
3-я ас. упаўза́е упаўза́юць
Прошлы час
м. упаўза́ў упаўза́лі
ж. упаўза́ла
н. упаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. упаўза́й упаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упаўза́ць несов. вполза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; упо́ўз, упаўзла́, -ло́; -зі́; зак.

Улезці, забрацца куды-н. паўзком.

Жук упоўз у шчыліну.

|| незак. упаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упаўза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упаўзаць — упаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впа́лзывать несов., прост. упаўза́ць; (наверх) успаўза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вполза́ть несов.

1. упаўза́ць;

2. (наверх) успаўза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)