упа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упа́рваю упа́рваем
2-я ас. упа́рваеш упа́рваеце
3-я ас. упа́рвае упа́рваюць
Прошлы час
м. упа́рваў упа́рвалі
ж. упа́рвала
н. упа́рвала
Загадны лад
2-я ас. упа́рвай упа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́рваць несов., в разн. знач. упа́ривать; (лошадь — ещё) взмы́ливать; см. упа́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Парачы, згатаваць, давесці да патрэбнага стану.

У. рэпу.

2. каго (што). Увагнаць у пот цяжкай, напружанай працай.

Гэта работа мяне ўпарыла.

3. каго. Загнаць (каня) да поту, узмыліць.

|| незак. упа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́ривать несов., в разн. знач. упа́рваць; см. упа́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взмы́ливать несов.

1. разг. намы́льваць, узмы́льваць;

2. (лошадь) упа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́рвацца несов.

1. в разн. знач. упа́риваться; (сильно уставать — ещё) запа́риваться; (покрываться потом — ещё) поте́ть; (о лошади — ещё) взмы́ливаться; см. упа́рыцца;

2. страд. упа́риваться; см. упа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узяць, атрымаць, прыняць, забраць / прымусова: адняць, захапіць / прымусова на карысць дзяржавы: рэквізаваць; хапнуць, ухапіць, адхапіць, схапіць, цапнуць, уварваць, урваць, вырваць, запарваць, упарваць, заграбастаць, палатацца (разм.); прыгарнуць, садраць, здзерці, скубянуць, злупіць, заграбці, уграбці, грабянуць (перан.) □ прыбраць да рук, вырваць з рук, вырваць з горла, вырваць з зубоў

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)