назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| упадо́бы | |
| упадо́бе | |
| упадо́бу | |
| упадо́бай упадо́баю |
|
| упадо́бе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| упадо́бы | |
| упадо́бе | |
| упадо́бу | |
| упадо́бай упадо́баю |
|
| упадо́бе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
привя́занность
1. (о чувстве — расположение) прыхі́льнасць, -ці
привя́занность к семье́ любо́ў да сям’і́, адда́насць сям’і́;
2. (о человеке или предмете) упадаба́нне, -ння
кни́га — моя да́внишняя привя́занность кні́га — мая́ да́ўняя
она́ — его́ ста́рая привя́занность яна́ — яго́ стара́я сімпа́тыя (любо́ў).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)