уніжа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уніжа́льны |
уніжа́льная |
уніжа́льнае |
уніжа́льныя |
| Р. |
уніжа́льнага |
уніжа́льнай уніжа́льнае |
уніжа́льнага |
уніжа́льных |
| Д. |
уніжа́льнаму |
уніжа́льнай |
уніжа́льнаму |
уніжа́льным |
| В. |
уніжа́льны (неадуш.) уніжа́льнага (адуш.) |
уніжа́льную |
уніжа́льнае |
уніжа́льныя (неадуш.) уніжа́льных (адуш.) |
| Т. |
уніжа́льным |
уніжа́льнай уніжа́льнаю |
уніжа́льным |
уніжа́льнымі |
| М. |
уніжа́льным |
уніжа́льнай |
уніжа́льным |
уніжа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уніжа́льны, -ая, -ае.
1. Зневажальны для чыёй-н. годнасці.
Уніжальныя адносіны.
2. У граматыцы: які мае адносіны да ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў, што маюць адценне зневажальнасці, пагардлівасці.
|| наз. уніжа́льнасць, -і, ж.
Адценне ўніжальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уніжа́льны лингв. уничижи́тельный;
у. су́фікс — уничижи́тельный су́ффикс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уніжа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. У граматыцы — які мае або надае адценне зняважлівасці, пагардлівасці. Уніжальны суфікс.
2. Зневажальны для чыёй‑н. годнасці. Уніжальныя адносіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)