уміна́ць гл. умяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уміна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уміна́ю уміна́ем
2-я ас. уміна́еш уміна́еце
3-я ас. уміна́е уміна́юць
Прошлы час
м. уміна́ў уміна́лі
ж. уміна́ла
н. уміна́ла
Загадны лад
2-я ас. уміна́й уміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уміна́ць несов.

1. в разн. знач. умина́ть;

2. перен., разг. упи́сывать, умина́ть;

1, 2 см. умя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умя́ць, умну́, умне́ш, умне́; умнём, умняце́, умну́ць; умя́ў, умя́ла; умні́; умя́ты; зак., што.

1. у што. Прымяўшы, уціснуць, увагнаць.

У. акурак у пясок.

2. Націскаючы, зрабіць больш шчыльным або прымяць хадой, яздой.

У. тытунь у люльцы.

У. зямлю гусеніцамі трактара.

3. З’есці многа, прагна (разм.).

У. бохан хлеба.

|| незак. уміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́ўніцы, прысл. (разм.).

На поўны рот, прагна (есці).

Умінаць п. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уміна́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да умяцца.

2. Зал. да умінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуцава́ць

‘з'ядаць, умінаць, умолваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пуцу́ю пуцу́ем
2-я ас. пуцу́еш пуцу́еце
3-я ас. пуцу́е пуцу́юць
Прошлы час
м. пуцава́ў пуцава́лі
ж. пуцава́ла
н. пуцава́ла
Загадны лад
2-я ас. пуцу́й пуцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пуцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мом-мом! — есці з поўным зачыненым ротам (полац., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Сюды ж момніць, момліць ’есці папоўніцы, умінаць’ (Касп., Бяльк.; полац., Нар. лекс.), рус. разан. момнить, момлить ’тс’, смал. момрить ’аб’ядацца’. Не выключана магчымасць уздзеяння лексемы мяць, умінаць (ежу). Гл. таксама му́мліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уміна́цца несов.

1. в разн. знач. умина́ться;

2. страд. умина́ться; упи́сываться; см. уміна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)