умурава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умурава́ны |
умурава́ная |
умурава́нае |
умурава́ныя |
| Р. |
умурава́нага |
умурава́най умурава́нае |
умурава́нага |
умурава́ных |
| Д. |
умурава́наму |
умурава́най |
умурава́наму |
умурава́ным |
| В. |
умурава́ны (неадуш.) умурава́нага (адуш.) |
умурава́ную |
умурава́нае |
умурава́ныя (неадуш.) умурава́ных (адуш.) |
| Т. |
умурава́ным |
умурава́най умурава́наю |
умурава́ным |
умурава́нымі |
| М. |
умурава́ным |
умурава́най |
умурава́ным |
умурава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умурава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умурава́ны |
умурава́ная |
умурава́нае |
умурава́ныя |
| Р. |
умурава́нага |
умурава́най умурава́нае |
умурава́нага |
умурава́ных |
| Д. |
умурава́наму |
умурава́най |
умурава́наму |
умурава́ным |
| В. |
умурава́ны (неадуш.) умурава́нага (адуш.) |
умурава́ную |
умурава́нае |
умурава́ныя (неадуш.) умурава́ных (адуш.) |
| Т. |
умурава́ным |
умурава́най умурава́наю |
умурава́ным |
умурава́нымі |
| М. |
умурава́ным |
умурава́най |
умурава́ным |
умурава́ных |
Кароткая форма: умурава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умурава́ны
1. вмуро́ванный, вде́ланный;
2. перен. ско́ванный;
1, 2 см. умурава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умурава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад умураваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вде́ланный уро́блены; упра́ўлены; уста́ўлены; умурава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вма́занный ума́заны, мног. паўма́званы; (вмурованный) умурава́ны; (о стекле) прыкітава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аме́ці, ‑яў; адз. няма.
Дробныя кавалачкі саломы, каласоў, мякіны і пад., што абмятаюцца з зерня ў час малацьбы. [Анюта:] — Я пабегла амецяў курам набраць — хай бы перабіралі. Лобан. У варыўні кацёл умураваны, там грэецца вада, і ён, Юзік, вялікімі каўшамі вару аблівае амеці. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)