умо́ўчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умо́ўчаны |
умо́ўчаная |
умо́ўчанае |
умо́ўчаныя |
| Р. |
умо́ўчанага |
умо́ўчанай умо́ўчанае |
умо́ўчанага |
умо́ўчаных |
| Д. |
умо́ўчанаму |
умо́ўчанай |
умо́ўчанаму |
умо́ўчаным |
| В. |
умо́ўчаны (неадуш.) умо́ўчанага (адуш.) |
умо́ўчаную |
умо́ўчанае |
умо́ўчаныя (неадуш.) умо́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
умо́ўчаным |
умо́ўчанай умо́ўчанаю |
умо́ўчаным |
умо́ўчанымі |
| М. |
умо́ўчаным |
умо́ўчанай |
умо́ўчаным |
умо́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умо́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умо́ўчаны |
умо́ўчаная |
умо́ўчанае |
умо́ўчаныя |
| Р. |
умо́ўчанага |
умо́ўчанай умо́ўчанае |
умо́ўчанага |
умо́ўчаных |
| Д. |
умо́ўчанаму |
умо́ўчанай |
умо́ўчанаму |
умо́ўчаным |
| В. |
умо́ўчаны (неадуш.) умо́ўчанага (адуш.) |
умо́ўчаную |
умо́ўчанае |
умо́ўчаныя (неадуш.) умо́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
умо́ўчаным |
умо́ўчанай умо́ўчанаю |
умо́ўчаным |
умо́ўчанымі |
| М. |
умо́ўчаным |
умо́ўчанай |
умо́ўчаным |
умо́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)