умо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́ўчаны умо́ўчаная умо́ўчанае умо́ўчаныя
Р. умо́ўчанага умо́ўчанай
умо́ўчанае		 умо́ўчанага умо́ўчаных
Д. умо́ўчанаму умо́ўчанай умо́ўчанаму умо́ўчаным
В. умо́ўчаны (неадуш.)
умо́ўчанага (адуш.)		 умо́ўчаную умо́ўчанае умо́ўчаныя (неадуш.)
умо́ўчаных (адуш.)
Т. умо́ўчаным умо́ўчанай
умо́ўчанаю		 умо́ўчаным умо́ўчанымі
М. умо́ўчаным умо́ўчанай умо́ўчаным умо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)