уляпі́ць, уляплю́, уле́піш, уле́піць; уле́плены; зак.
1. што ў што. Лепячы, уставіць.
У. мазаіку ў сцяну.
2. перан., што і каму. Моцна ўдарыць, выцяць каго-н. (разм.).
У. яму снежкай.
У. у вуха.
3. перан., што. Прычыніць, зрабіць што-н. (замяняе дзеясловы даць, паставіць і пад.; разм.).
У. вымову.
У. вучню двойку.
|| незак. уле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уляпі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уляплю́ |
уле́пім |
| 2-я ас. |
уле́піш |
уле́піце |
| 3-я ас. |
уле́піць |
уле́пяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уляпі́ў |
уляпі́лі |
| ж. |
уляпі́ла |
| н. |
уляпі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
уляпі́ |
уляпі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
уляпі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уляпі́ць сов.
1. в разн. знач. влепи́ть;
у. маза́іку ў сцяну́ — влепи́ть моза́ику в сте́ну;
~пі́ў яму́ сне́жкай — влепи́л ему́ снежко́м;
у. ку́лю ў лоб — разг. влепи́ть пу́лю в лоб;
у. ву́чню дво́йку — влепи́ть ученику́ дво́йку;
у. апляву́ху — влепи́ть пощёчину;
2. (покрыть сплошь) улепи́ть;
у. сцяну́ афі́шамі — улепи́ть сте́ну афи́шами
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уляпі́ць, уляплю, улепіш, улепіць; зак.
1. што. Уставіць, урабіць што‑н. пры дапамозе лепкі. Уляпіць мазаіку ў сцяну.
2. што, каму. Разм. Моцна ўдарыць, выцяць. Злаўчыўшыся, .. [Каржаневіч] так уляпіў у вуха Вергнеру, што той ледзь устояў на нагах. Гурскі. // Збіць каго‑н. [Пятрусь:] — Калі аконам з парабкамі памкнуліся заняць хлеў, дык яму так уляпілі хлопцы, што той ледзьве ўцёк. Гартны.
3. што, каму. Разм. Ужываецца замест дзеясловаў даць, паставіць і пад. пры ўзмацненні або нечаканасці дзеяння. Уляпіць вымову. Уляпіць вучню двойку. □ [Бялькевіч:] — Ну, вінаватыя. Але ж гэтакі штраф уляпіць — дзесяць працадзён! Мнагавата! Савіцкі.
4. што. Разм. Патраціць на што‑н. «Ой, якая раскоша! Усяго накупілі. Ой, шалёныя ж грошы за ўсё гэта ўляпілі!..» Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да уляпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уле́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уляпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
влепи́ть сов., в разн. знач. уляпі́ць;
влепи́ть моза́ику в сте́ну уляпі́ць маза́іку ў сцяну́;
влепи́ть пу́лю перен. уляпі́ць ку́лю;
влепи́л в неё снежко́м перен. уляпі́ў у яе́ сне́жкай;
влепи́ть вы́говор перен. уляпі́ць вымо́ву;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вкати́ть сов.
1. укаці́ць; (наверх) ускаці́ць;
2. (въехать) разг. укаці́ць;
3. (об ударе и т. п.) разг. закаці́ць; усы́паць; уляпі́ць;
4. (отметку, выговор) прост. укаці́ць, уляпі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уле́плены
1. в разн. знач. вле́пленный;
2. уле́пленный;
1, 2 см. уляпі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)