ула́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі (першапачаткова — узброеных пікамі).

Эскадрон уланаў.

|| прым. ула́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ула́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ула́н ула́ны
Р. ула́на ула́наў
Д. ула́ну ула́нам
В. ула́на ула́наў
Т. ула́нам ула́намі
М. ула́не ула́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ула́н м., воен., уст. ула́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́н воен., уст. ула́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́н, ‑а, м.

У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях — салдат або афіцэр лёгкай кавалерыі. Паток войск плыве і плыве па галоўнай вуліцы.. Пяхотныя часці, сапёрныя, артылерысты, уланы... Пестрак.

[Польск. ułan з тур.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́на́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́на́тарскі ула́на́тарская ула́на́тарскае ула́на́тарскія
Р. ула́на́тарскага ула́на́тарскай
ула́на́тарскае
ула́на́тарскага ула́на́тарскіх
Д. ула́на́тарскаму ула́на́тарскай ула́на́тарскаму ула́на́тарскім
В. ула́на́тарскі (неадуш.)
ула́на́тарскага (адуш.)
ула́на́тарскую ула́на́тарскае ула́на́тарскія (неадуш.)
ула́на́тарскіх (адуш.)
Т. ула́на́тарскім ула́на́тарскай
ула́на́тарскаю
ула́на́тарскім ула́на́тарскімі
М. ула́на́тарскім ула́на́тарскай ула́на́тарскім ула́на́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ула́н-удэ́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ула́н-удэ́нскі ула́н-удэ́нская ула́н-удэ́нскае ула́н-удэ́нскія
Р. ула́н-удэ́нскага ула́н-удэ́нскай
ула́н-удэ́нскае
ула́н-удэ́нскага ула́н-удэ́нскіх
Д. ула́н-удэ́нскаму ула́н-удэ́нскай ула́н-удэ́нскаму ула́н-удэ́нскім
В. ула́н-удэ́нскі (неадуш.)
ула́н-удэ́нскага (адуш.)
ула́н-удэ́нскую ула́н-удэ́нскае ула́н-удэ́нскія (неадуш.)
ула́н-удэ́нскіх (адуш.)
Т. ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскай
ула́н-удэ́нскаю
ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскімі
М. ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскай ула́н-удэ́нскім ула́н-удэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ула́на́тар

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ула́на́тар
Р. Ула́на́тара
Д. Ула́на́тару
В. Ула́на́тар
Т. Ула́на́тарам
М. Ула́на́тары

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лейб-ула́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лейб-ула́н лейб-ула́ны
Р. лейб-ула́на лейб-ула́наў
Д. лейб-ула́ну лейб-ула́нам
В. лейб-ула́на лейб-ула́наў
Т. лейб-ула́нам лейб-ула́намі
М. лейб-ула́не лейб-ула́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ула́на́торский ула́на́тарскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)