У́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. У́ла
Р. У́лы
Д. У́ле
В. У́лу
Т. У́лай
У́лаю
М. У́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

У́ла р. У́ла, -лы ж., обл. Улья́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

У́лла г.п. У́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абла́да ’улада, здабытак’ (БРС, КТС, Сцяшк.) < аб‑ула‑да. Гл. улада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)