укуси́ть сов., в разн. знач. укусі́ць;

кака́я му́ха тебя́ укуси́ла? яка́я му́ха цябе́ ўкусі́ла?;

бли́зок ло́коть, да не уку́сишь блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уджгну́ць сов., разг.

1. (о насекомом) укуси́ть, ужа́лить;

2. перен. уда́рить; хлестну́ть, стегну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джгану́ць сов., однокр.

1. разг. (о насекомых) кусну́ть, укуси́ть, ужа́лить;

2. обл. (о крапиве) обже́чь; стрекну́ть;

3. перен., разг. пусти́ться бежа́ть, рвану́ть, дать стрекача́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укусі́ць сов.

1. в разн. знач. укуси́ть; (жалом — ещё) ужа́лить;

саба́ка ўкусі́ў за нагу́ — соба́ка укуси́ла за́ ногу;

чэ́рствы хлеб ця́жка ўкусі́ць — чёрствый хлеб тру́дно укуси́ть;

аса́ ўкусі́ла руку́ — оса́ укуси́ла (ужа́лила) ру́ку;

2. перен., разг. уязви́ть, уколо́ть;

(яка́я) му́ха ўкусі́ла — (каго) (кака́я) му́ха укуси́ла (кого);

блі́зка ло́каць, ды не ўку́сішпосл. бли́зок ло́коть, да не уку́сишь;

укусі́ўшы, не залі́жашпогов. укуси́в, не зали́жешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяць сов.

1. уда́рить; хлестну́ть;

2. укуси́ть, хвати́ть;

саба́ка мо́цна цяў за нагу́ — соба́ка си́льно укуси́ла (хвати́ла) за́ ногу;

3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;

ц. сяке́рай — рубану́ть (хвати́ть) топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уця́ць I сов., разг. (отрубив, укоротить) усе́чь, обруби́ть

уця́ць II сов., обл.

1. уда́рить; хлестну́ть;

у. папру́жкай — уда́рить (хлестну́ть) ремешко́м;

2. (о насекомых) укуси́ть; ужа́лить;

мяне́ ўцяў авадзе́нь — меня́ укуси́л (ужа́лил) о́вод;

3. (начать играть на чём-л.) уда́рить;

ні ўцяць ні ўзяць — хоць шаро́м покати́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рваць несов.

1. в разн. знач. ува́ривать;

2. тех. вва́ривать;

1, 2 см. увары́ць

уварва́ць сов.

1. прям., перен. (выдернуть) урва́ть;

у. жме́ню се́на — урва́ть клок се́на;

ён імкне́цца пабо́льш у. — он стреми́тся побо́льше урва́ть;

у. во́льную хвілі́ну — урва́ть свобо́дную мину́ту;

2. (укусить) хвати́ть;

саба́ка ўварва́ў за нагу́ — соба́ка хвати́ла за́ ногу;

3. разг. отня́ть;

ко́лькі ты мне здаро́ўя ўварва́ў! — ско́лько ты у меня́ здоро́вья о́тнял!;

у. кусо́к — урва́ть (отхвати́ть) кусо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)