украі́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. украі́нка украі́нкі
Р. украі́нкі украі́нак
Д. украі́нцы украі́нкам
В. украі́нку украі́нак
Т. украі́нкай
украі́нкаю		 украі́нкамі
М. украі́нцы украі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

украі́нка I ж. (к украі́нец) украи́нка

украі́нка II ж. (сорт пшеницы) украи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украі́нка ​1,

гл. украінцы.

украі́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Гатунак пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

украі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.

|| ж. украі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. украі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

украи́нка​I (к украи́нец) украі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украи́нка​II с.-х. украі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украі́нцы, ‑аў; адз. украінец, ‑нца, м.; украінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. украінкі, ‑нак; ж.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украінскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)