украі́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
украі́нка |
украі́нкі |
| Р. |
украі́нкі |
украі́нак |
| Д. |
украі́нцы |
украі́нкам |
| В. |
украі́нку |
украі́нак |
| Т. |
украі́нкай украі́нкаю |
украі́нкамі |
| М. |
украі́нцы |
украі́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
украі́нка I ж. (к украі́нец) украи́нка
украі́нка II ж. (сорт пшеницы) украи́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
украі́нка 1,
гл. украінцы.
украі́нка 2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Гатунак пшаніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
украі́нка ж. Ukraínerin f -, nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
украі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.
|| ж. украі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. украі́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Украінка Л. 1/572; 2/582; 3/266, 379, 415; 4/18, 222, 311, 453; 5/453; 6/394, 433; 8/37 5; 10/441—442, 451, 452, 454; 11/540; 12/395, 576, 625
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
украи́нкаI (к украи́нец) украі́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
украи́нкаII с.-х. украі́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)