уко́рмлены, -ая, -ае.

Сыты, адкормлены.

Укормленая свіння.

|| наз. уко́рмленасць, -і, ж.

Мяса сярэдняй укормленасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уко́рмлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́рмлены уко́рмленая уко́рмленае уко́рмленыя
Р. уко́рмленага уко́рмленай
уко́рмленае
уко́рмленага уко́рмленых
Д. уко́рмленаму уко́рмленай уко́рмленаму уко́рмленым
В. уко́рмлены (неадуш.)
уко́рмленага (адуш.)
уко́рмленую уко́рмленае уко́рмленыя (неадуш.)
уко́рмленых (адуш.)
Т. уко́рмленым уко́рмленай
уко́рмленаю
уко́рмленым уко́рмленымі
М. уко́рмленым уко́рмленай уко́рмленым уко́рмленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́рмлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́рмлены уко́рмленая уко́рмленае уко́рмленыя
Р. уко́рмленага уко́рмленай
уко́рмленае
уко́рмленага уко́рмленых
Д. уко́рмленаму уко́рмленай уко́рмленаму уко́рмленым
В. уко́рмлены (неадуш.)
уко́рмленага (адуш.)
уко́рмленую уко́рмленае уко́рмленыя (неадуш.)
уко́рмленых (адуш.)
Т. уко́рмленым уко́рмленай
уко́рмленаю
уко́рмленым уко́рмленымі
М. уко́рмленым уко́рмленай уко́рмленым уко́рмленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́рмлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́рмлены уко́рмленая уко́рмленае уко́рмленыя
Р. уко́рмленага уко́рмленай
уко́рмленае
уко́рмленага уко́рмленых
Д. уко́рмленаму уко́рмленай уко́рмленаму уко́рмленым
В. уко́рмлены (неадуш.)
уко́рмленага (адуш.)
уко́рмленую уко́рмленае уко́рмленыя (неадуш.)
уко́рмленых (адуш.)
Т. уко́рмленым уко́рмленай
уко́рмленаю
уко́рмленым уко́рмленымі
М. уко́рмленым уко́рмленай уко́рмленым уко́рмленых

Кароткая форма: уко́рмлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́рмлены

1. прич. отко́рмленный, упи́танный; отъе́вшийся;

2. прил. отко́рмленный, упи́танный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́рмлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад укарміць.

2. у знач. прым. Сыты, адкормлены. Жук штогод прадаваў шэсць-сем укормленых свіней. Брыль. Сцепаніда .. была дужая, шыракаплечая, укормленая жанчына. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упи́танный уко́рмлены, сы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утучнённый

1. угно́ены;

2. уко́рмлены, адко́рмлены; см. утучни́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укармі́ць, укармлю́, уко́рміш, уко́рміць; уко́рмлены; зак.

1. каго (што). Зрабіць сытым; адкарміць.

У. парсюка.

2. каго-што. Пракарміць (разм.).

У. сям’ю.

|| незак. уко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. укармі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., уко́рміцца (да 1 знач.); незак. уко́рмлівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перамы́ты: як пірамы́тый ’гладкі, укормлены’ (полац., Нар. лекс.). Да перамы́ць ’памыць яшчэ раз’, гл. мыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)