уколо́ть сов., прям., перен. укало́ць;

я уколо́л ру́ку я ўкало́ў руку́;

замеча́ние его́ уколо́ло заўва́га яго́ ўкало́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упаро́ць сов., разг. уколо́ть, ткнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́лывать несов., прям., перен. уко́лваць; см. уколо́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уязви́ть сов. ура́зіць; (оскорбить) абра́зіць; (уколоть) укало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кальну́ць сов., однокр.

1. в разн. знач. кольну́ть;

к. штыко́м — кольну́ть штыко́м;

у́ла ў спі́нубезл. кольну́ло в спи́ну;

2. (рогами) бодну́ть;

3. перен. кольну́ть, уколо́ть, уязви́ть;

к. по́глядам — кольну́ть (уколо́ть) взгля́дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укало́ць сов.

1. уколо́ть; (поранить — ещё) наколо́ть;

я ўкало́ў руку́ — я уколо́л (наколо́л) ру́ку;

2. перен. (обидеть) уколо́ть, уязви́ть;

заўва́га балю́ча ўкало́ла яго́ — замеча́ние бо́льно уколо́ло (уязви́ло) его́;

3. (заставить войти внутрь) вколо́ть; воткну́ть;

у. іго́лку ў паду́шачку — вколо́ть (воткну́ть) иго́лку в поду́шечку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упячы́ сов.

1. упе́чь; ужа́рить;

у. хлеб — упе́чь хлеб;

у. са́ла — ужа́рить са́ло;

2. прост. (ударить) оже́чь;

3. разг. (сказать что-л. язвительное) уколо́ть, уе́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужа́лить сов.

1. в разн. знач. укусі́ць; (ранить жалом — ещё) уджа́ліць, даць джа́ла;

змея́ ужа́лила змяя́ ўкусі́ла;

пчела́ ужа́лила пчала́ ўкусі́ла (уджа́ліла, дала́ джа́ла);

2. (уколоть — о растениях, имеющих шипы, колючки) укало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкало́ць I сов., в разн. знач. подколо́ть; (сказать колкость — ещё) подде́ть, уязви́ть, уколо́ть;

п. падо́л — подколо́ть подо́л;

п. дакуме́нт да спра́вы — подколо́ть докуме́нт к де́лу

падкало́ць II сов. подколо́ть;

п. дроў — подколо́ть дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́сці сов.

1. смочь есть;

тако́е салёнае, што не ўясі́ — тако́е солёное, что не смо́жешь есть;

2. уе́сть, уязви́ть, уколо́ть;

ну і ўеў жа я яго́ сяго́ння! — ну и уе́л (уязви́л, уколо́л) же я его́ сего́дня!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)