укла́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укла́дзены укла́дзеная укла́дзенае укла́дзеныя
Р. укла́дзенага укла́дзенай
укла́дзенае
укла́дзенага укла́дзеных
Д. укла́дзенаму укла́дзенай укла́дзенаму укла́дзеным
В. укла́дзены (неадуш.)
укла́дзенага (адуш.)
укла́дзеную укла́дзенае укла́дзеныя (неадуш.)
укла́дзеных (адуш.)
Т. укла́дзеным укла́дзенай
укла́дзенаю
укла́дзеным укла́дзенымі
М. укла́дзеным укла́дзенай укла́дзеным укла́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укла́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укла́дзены укла́дзеная укла́дзенае укла́дзеныя
Р. укла́дзенага укла́дзенай
укла́дзенае
укла́дзенага укла́дзеных
Д. укла́дзенаму укла́дзенай укла́дзенаму укла́дзеным
В. укла́дзены (неадуш.)
укла́дзенага (адуш.)
укла́дзеную укла́дзенае укла́дзеныя (неадуш.)
укла́дзеных (адуш.)
Т. укла́дзеным укла́дзенай
укла́дзенаю
укла́дзеным укла́дзенымі
М. укла́дзеным укла́дзенай укла́дзеным укла́дзеных

Кароткая форма: укла́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укла́дзены I

1. уло́женный;

2. уло́женный, вы́ложенный;

3. уло́женный;

4. в разн. знач. вло́женный;

1-4 см. укла́сці I

укла́дзены II соста́вленный; см. укла́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дзены 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укласці ​1 (у 1–6 знач.).

укла́дзены 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укласці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракладны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца пракладкай, укладзены паміж чым-н.

Пракладная вата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вложенный уло́жаны; укла́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уклада́нне¹, -я, н.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -яў. Укладзеная сума грошай; укладзены прадмет.

Капітальныя ўкладанні.

Бандэроль з цэнным укладаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з людзей, што гавораць на некалькіх або многіх мовах.

2. Напісаны, укладзены на некалькіх мовах. Мнагамоўны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́женный

1. пакла́дзены, мног. пакла́дзены, пасклада́ны, паскла́дваны;

2. пакла́дзены, укла́дзены, мног. пакла́дзены;

3. укла́дзены; скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны;

4. укла́дзены;

5. абкла́дзены, мног. паабклада́ны, паабкла́дваны; вы́кладзены, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;

6. забі́ты; см. уложи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брукава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад брукаваць.

2. у знач. прым. Укладзены каменем. А вось і мястэчка, звычайнае мястэчка з каменнымі брукаванымі вуліцамі. Пестрак. Нізка пад ветрам гнуцца жыты. Шлях друкаваны б’юць капыты. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)