укла́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укла́дзены |
укла́дзеная |
укла́дзенае |
укла́дзеныя |
| Р. |
укла́дзенага |
укла́дзенай укла́дзенае |
укла́дзенага |
укла́дзеных |
| Д. |
укла́дзенаму |
укла́дзенай |
укла́дзенаму |
укла́дзеным |
| В. |
укла́дзены (неадуш.) укла́дзенага (адуш.) |
укла́дзеную |
укла́дзенае |
укла́дзеныя (неадуш.) укла́дзеных (адуш.) |
| Т. |
укла́дзеным |
укла́дзенай укла́дзенаю |
укла́дзеным |
укла́дзенымі |
| М. |
укла́дзеным |
укла́дзенай |
укла́дзеным |
укла́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укла́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укла́дзены |
укла́дзеная |
укла́дзенае |
укла́дзеныя |
| Р. |
укла́дзенага |
укла́дзенай укла́дзенае |
укла́дзенага |
укла́дзеных |
| Д. |
укла́дзенаму |
укла́дзенай |
укла́дзенаму |
укла́дзеным |
| В. |
укла́дзены (неадуш.) укла́дзенага (адуш.) |
укла́дзеную |
укла́дзенае |
укла́дзеныя (неадуш.) укла́дзеных (адуш.) |
| Т. |
укла́дзеным |
укла́дзенай укла́дзенаю |
укла́дзеным |
укла́дзенымі |
| М. |
укла́дзеным |
укла́дзенай |
укла́дзеным |
укла́дзеных |
Кароткая форма: укла́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укла́дзены I
1. уло́женный;
2. уло́женный, вы́ложенный;
3. уло́женный;
4. в разн. знач. вло́женный;
1-4 см. укла́сці I
укла́дзены II соста́вленный; см. укла́сці II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укла́дзены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укласці 1 (у 1–6 знач.).
укла́дзены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укласці 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракладны́, -а́я, -о́е.
Які з’яўляецца пракладкай, укладзены паміж чым-н.
Пракладная вата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вложенный уло́жаны; укла́дзены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уклада́нне¹, -я, н.
1. гл. укласці¹.
2. мн. -і, -яў. Укладзеная сума грошай; укладзены прадмет.
Капітальныя ўкладанні.
Бандэроль з цэнным укладаннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мнагамо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з людзей, што гавораць на некалькіх або многіх мовах.
2. Напісаны, укладзены на некалькіх мовах. Мнагамоўны слоўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уло́женный
1. пакла́дзены, мног. пакла́дзены, пасклада́ны, паскла́дваны;
2. пакла́дзены, укла́дзены, мног. пакла́дзены;
3. укла́дзены; скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны;
4. укла́дзены;
5. абкла́дзены, мног. паабклада́ны, паабкла́дваны; вы́кладзены, мног. павыклада́ны, павыкла́дваны;
6. забі́ты; см. уложи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брукава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад брукаваць.
2. у знач. прым. Укладзены каменем. А вось і мястэчка, звычайнае мястэчка з каменнымі брукаванымі вуліцамі. Пестрак. Нізка пад ветрам гнуцца жыты. Шлях друкаваны б’юць капыты. Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)