Verbum

анлайнавы слоўнік

укалы́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укалы́хваць несов.

1. (ребёнка) ука́чивать, убаю́кивать;

2. (утомлять качкой) ука́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укалы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укалыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ы́ха́ны; зак., каго (што).

Калышучы, давесці да дрымоты.

У. дзіця.

|| незак. укалы́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укалы́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укалы́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укалыхваць — укалыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́чивать несов.

1. (усыплять) укалы́хваць, закалы́хваць;

2. (измучивать качкой) безл. укалы́хваць, заго́йдваць; см. укача́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укалы́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укалыхацца.

2. Зал. да укалыхваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укалы́хванне ср.

1. ука́чивание, убаю́кивание;

2. ука́чивание;

1, 2 см. укалы́хваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укалы́хвацца несов.

1. см. укалыха́цца;

2. страд. ука́чиваться, убаю́киваться; см. укалы́хваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убаю́кивать несов.

1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;

2. перен. (успокаивать) заспако́йваць;

убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)