ука́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ука́заны |
ука́заная |
ука́занае |
ука́заныя |
| Р. |
ука́занага |
ука́занай ука́занае |
ука́занага |
ука́заных |
| Д. |
ука́занаму |
ука́занай |
ука́занаму |
ука́заным |
| В. |
ука́заны (неадуш.) ука́занага (адуш.) |
ука́заную |
ука́занае |
ука́заныя (неадуш.) ука́заных (адуш.) |
| Т. |
ука́заным |
ука́занай ука́занаю |
ука́заным |
ука́занымі |
| М. |
ука́заным |
ука́занай |
ука́заным |
ука́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ука́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ука́заны |
ука́заная |
ука́занае |
ука́заныя |
| Р. |
ука́занага |
ука́занай ука́занае |
ука́занага |
ука́заных |
| Д. |
ука́занаму |
ука́занай |
ука́занаму |
ука́заным |
| В. |
ука́заны (неадуш.) ука́занага (адуш.) |
ука́заную |
ука́занае |
ука́заныя (неадуш.) ука́заных (адуш.) |
| Т. |
ука́заным |
ука́занай ука́занаю |
ука́заным |
ука́занымі |
| М. |
ука́заным |
ука́занай |
ука́заным |
ука́заных |
Кароткая форма: ука́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ука́заны прич., прил. ука́занный; (выс. — ещё) предначе́ртанный; см. указа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ука́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад указаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
што...
Першая частка складаных слоў у знач.: які паўтараецца (у кожны прамежак часу, указаны ў другой частцы), напр.: штовячэрні, штоначны, штосутачны, штохвілінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
предначе́ртанный высок.
1. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); прадпі́саны; ука́заны;
2. наканава́ны; см. предначерта́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
указа́ць, укажу́, ука́жаш, ука́жа; укажы́; ука́заны; зак.
1. з дадан. Даць указанне, настаўленне.
У., як весці работу.
2. на што. Адзначыўшы што-н., звярнуць на яго ўвагу.
У. на памылкі.
3. што. Паказаць, назваць для ведама, кіраўніцтва.
У. лепшы метад.
4. каму на каго-што. Тое, што і паказаць (у 2 знач.).
У. месцазнаходжанне друкарні.
|| незак. ука́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. указа́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ука́занный
1. прич. (показанный) пака́заны; (отмеченный) зазна́чаны; (названный) назва́ны;
2. прич. (разъяснённый) раска́заны, растлума́чаны; ука́заны;
3. прил. (намеченный) вы́значаны, прызна́чаны; назва́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)